Στις άνω και κάτω τελείες θα σε συναντήσω
ατελές οικοδόμημα της όρασης
και στους μεγάλους κόκκινους δρόμους
των ωραίων αμμόλοφων
θα σε ξαναβρώ
ίσως γωνία Σίνα και κατάδυσης
σε κάποιο τρένο
θα σε χωρέσω
η σε κάποιο ρυθμικό περπάτημα περιφορά
μέσα σε πλήθος θα σε διαδηλώσω
κι ύστερα όλως τυχαίως
όπως περνούν οι νύχτες μες στις νύχτες
θα σ’ αποχαιρετήσω μακριά
θα σε προφέρω και θα λείπω
2 σχόλια:
Τι όμορφο, κυνηγέ!
έτσι γίνεται... είναι ύπουλη η απώλεια- εκεί που δεν το περιμένεις...
Δημοσίευση σχολίου