Δεν είναι τόσο φυσικό, όσο θα ήθελαν να πιστεύουν σήμερα, το να περιμένουμε από οποιονδήποτε, μεταξύ εκείνων που το επάγγελμά τους είναι να έχουν το λόγο μέσα στις σημερινές συνθήκες, να εισάγουν εδώ ή εκεί επαναστατικές καινοτομίες. Μια τέτοια ικανότητα ανήκει βέβαια μονάχα σ’ αυτόν που συνάντησε παντού εχθρότητα και κατατρεγμό κι όχι σ’ αυτόν που παίρνει κρατικές επιχορηγήσεις. Και μάλιστα, σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο, παρά τη γενικευμένη συνωμοσία σιωπής γύρω απ’ αυτό, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι καμιά πραγματική αμφισβήτηση δεν θα μπορούσε να προέλθει από άτομα που, επιδεικνύοντάς την, ανέβηκαν κοινωνικά λίγο περισσότερο απ’ ότι εάν απείχαν απ’ αυτήν. Κι όλα σύμφωνα με το πασίγνωστο παράδειγμα του ευημερούντος συνδικαλιστικού και πολιτικού προσωπικού, πάντα έτοιμου να παρατείνει για μια χιλιετία τους στεναγμούς των προλετάριων, με μοναδικό σκοπό την διαιώνιση ενός υπερασπιστή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου