Τρίτη, Μαΐου 01, 2007

ΑΥΡΙΟ


- οι λέξεις σου είναι μεταφρασμένες

- φτιάχνω νύξεις κι ύστερα τις πουλάω. Στις εκπτώσεις. Έχω πάρει τρένα, αεροπλάνα, λεωφορεία, πλοία. Έχω δει σταθμούς μέσα στη νύχτα έρημους, πλοία γεμάτα και κοιμόντουσαν παντού κι αεροπλάνα πολλά αεροπλάνα και κουστούμια και τουαλέτες κλειδωμένες, λευκές, άδειες, λεωφορεία με χερούλια σπασμένα, ξεφτισμένες πλάτες κομμάτια πλαστικού. Κι όσο κι αν άνοιγαν οι πόρτες δε με περίμενε κανείς. Τελικά. Δεν ξέρω πού θα πάω έπειτα. Δε μου το είπαν. Εκτελώ εντολές. Και περιμένω.

- Θα βρέξει αύριο. Κι άλλοι θα έρθουν.

- Ναι. Θα έρθουν.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

γοητευμένη

Τίποτα είπε...

Σκέφτομαι. Δεν μας περιμένει κανείς ή δε μας περιμένουν αυτοί που θέλουμε να μας περιμένουν; Αμαρτία μεγάλη και το ένα και το άλλο...

Ανώνυμος είπε...

όμορφα κείμενα γράφεις κυνηγέ...χτυπούν ευθεία στο κόκκαλο.

Фе́ммe скатале είπε...

Δεν ήρθαν

ιωάννα της λωραίνης είπε...

Δεν έχει βρέξει ακόμα. Ξηρασία...