«ΌΤΑΝ Η ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΕΧΕΙ ΦΘΑΣΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΠΟΥ ΑΝΑΠΟΔΡΑΣΤΑ Η ΣΚΕΨΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΟΥ, ΤΟΤΕ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΞΙΧΝΙΑΣΗΣ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΙΣ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ, ΠΡΟΤΟΥ ΟΙ ΚΟΣΜΟΪΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΤΙΣ ΜΑΤΑΙΩΣΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΑ».
Τετάρτη, Ιανουαρίου 21, 2009
?
θα γίνει αυτό που είναι
πέτρα στο δρόμο ή αέρας
ένα κάποιο φως μια λέξη μια οσμή
το ασύνδετο του κανενός ανάσα
θα περάσει βιαστικά από τα χέρια σου
στους σκοτεινούς θαλάμους θα κυλήσει
μεσημέρι Ασκληπιός και δόρατα
ίσως τρυπάνι ίσως ζάχαρη κονιάκ
στα βλέμματά σου θα γυρίσεις
αυτή τη χάρη που θα σου στερήσουν
άδειοι πεζόδρομοι σκουπίδια και σωροί
είναι τα βήματα περαστικών βροχών
στις πόρτες οι περίοικοι
αρματωμένοι
τέως
κι οι σκαλωσιές που σε γνωρίζουν
το χτες που πια δεν πέρασε, η κόγχη
είναι το πώς θα στρίψεις δεξιά
και όχι ευθεία
κι αυτό το δρομολόγιο το ίχνος το λεπτό
θα γίνει αυτό που είναι: αέρας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Έτσι υπάρχουμε
αφήνοντας κάποια ίχνη
Κάποιος αδέξιος ποδηλάτης
θα τα σβήσει
ή κάποιος ιχνηλάτης
θα τα καταχωρίσει
στα ράφια τα ψηλά
ή στα χαμηλά
έτσι ή αλλιώς
τα ίχνη μας αφήνουμε
Δημοσίευση σχολίου