ΟΛΑ

-χαίρομαι με τη χαρά σου

λυπάμαι με τη λύπη σου

καπνίζω τα τσιγάρα σου

και είμαι δικός σου

αυτές οι λέξεις θα μείνουν για πάντα εδώ

χιονίζει , δίχως να ξέρω για ποιες λέξεις

πρόκειται

ένας στέκεται γυμνός

κανείς άλλος

γι’αυτο οι προφήτες κοιμούνται νωρίς

εκεί που δεν το περιμένεις

ακριβώς εκεί μένω

θρόνος από άχυρα

σε χωράφι

η χαρά έχει το χρώμα των ωκεανών

κάθε αξίωμα

αξιώνει το τέλος

Ποιού ;

ευνοϊκό είναι να έχεις που να πας

πιο ευνοϊκό ακόμη

είσαι ήδη εδώ

μια γραμμή χαραγμένη στο πουθενά

όταν μπαίνει στο χαρτί

κάτι

βρέχει!

αυτό είναι όλο

σ’αγαπώ !

κι αυτό είναι όλο

ένα βλέμμα

δεν ζητάει τίποτα

με ή χωρίς ,

λέξεις ή εικόνες

σ’ αγαπώ

η σκέψη των ορίων σου

είναι τα όρια σου

ξέχασε τα όλα

κοίτα μόνο τη θάλασσα

νόστος είναι το κόλπο

για να γίνει ο χωρισμός ιστορία

ακόμα μια ιστορία που κανείς

δε λέει

ένα κλείσιμο του ματιού

απλώς

η αλήθεια κάθεται στ’ αυγά της

ποιος κρατάει τη μοίρα του ;

όποιος έχει άδεια χέρια έχει

και μεγάλη αγκαλιά

μια κάτασπρη ομπρέλα

καταλαγιάζει

η θλίψη είναι η ευλογία

για ν’αναγνωριζεις το πρόσωπο σου

στη χαρά

υποκλίνομαι μπροστά στη νύχτα

ενώ τ’ αγριόχορτα μεγαλώνουν

δίχως δεύτερη σκέψη

το μάτι βαφτίστηκε

παντού

μέσα στη ντουλάπα

χρόνια πολλά τρέχεις

άσε με να σου φιλήσω το χέρι

είναι ώρα να βγεις !

τα καλά παιδιά γίνονται σπίτια

αλφάβητο

τα 24 καράβια της ανυπαρξίας

ρίχνε φως μέσα σου

μέχρι ν’ αναγνωρίσεις

στο φως το ρίξιμο

τα καστράκια στην άμμο

θέλουν να μείνουν,

άλλα λέει το χέρι

που τά ’φτιαξε

κοίτα χαράζει !

αν πας να με κρατήσεις

θα εξαφανιστώ

μετά τη στάχτη

χαιρετισμός

στον ήλιο

ακούω τη βροχή

οι σταγόνες γυρίζουν

στον εαυτό τους

το λουλούδι

συναντά

τη ρίζα του

φλογέρες της ηπιότητας

θαύμα είναι ο κανόνας

δίχως εξαίρεση

στην παλάμη τα σημάδια

είναι καθαρά

νεύρα φύλλου

χαρά του σκλάβου η διακόσμηση των αλυσίδων

άγιος εγωισμός !

η πρόσθεση οδηγεί στη σύγχυση

η σύγχυση στην αφαίρεση

κάποιες λέξεις ταιριάζουν

κάποιες άλλες δεν ταιριάζουν

τα φύλλα πέφτουν ξερά

εγώ γράφω

εσύ διαβάζεις

εσύ γράφεις

εγώ διαβάζω

ένα νερό κυλάει

οι λέξεις της χαράς

σβήνουν το πέρασμα τους

τα νησιά ήταν ναυαγοί

πριν γίνουν νησιά