υπέρβαση

Σ’ αεροπλάνο πάλι και σε λάθη

διαίτης μπισκότα

καφέ ιστορίες

μες στις εικόνες που σωθήκαν και χαράζει

γλιστερά σύννεφα και μνημειώδεις τάφρους

παλίμψηστο

προσπάθησα να υποκλέψω

την έκλειψη και τα τασάκια

ύστερα σκέφτηκα τους ελισσόμενους

το ποτήρι, το δέρμα, την ώρα αυτή αλλού

τον βρυχηθμό μου βρήκα και τον ανανέωσα

απομνημόνευσα το φως και το ημίφως

άφησα καταφύγιο και πίσω

κι ορμηξα λυτρωτικά στην αφωνία

στο «περιμένω» και στο «καταλάβω»

αλλά μου γλίτωσαν

μου κρύφτηκαν στο πίσω κάθισμα της αναρώτησης

κι έτσι κι εγώ

χαμογελώντας στα παράθυρα

δεν άνοιξα ξανά

παρά για όλα

κι αμέσως άλλαξα το μη με κάποιο σίγμα

ώστε διάπλατος να τιτιβίζω το παγκάκι σου