Όταν το ορόσημο γίνεται φροντιστήριο και χαμηλή φωνή ωδή προσκόπων ναυαγών αφανισμένων σε κατευθύνσεις άδηλες και οιμωγές απιστίας αβλεπτί προσδοκώντας οράματα περιόδων κι ανθώδεις δρυμούς ξανθών υπάρξεων σκαρφαλωμένων σε δοκούς εγκληματικών τιμωριών την τεσσαρακοστή ενάτη εβδομάδα του μηνός Ανομβρίου τότε τα αναγνώσματα εμφανώς ηδυζομένων διπλών απιστιών στο δρόμο ετερόφωτων γραμμάτων πότε – πότε απεσταλμένων χοηφόρων πρέσβεων άφατης λύσσας με προσμονή αιρετικών διαπομπεύσεων ενόσω άνθη απληστίας εικόνων ταχύρρυθμων σεμιναρίων κοπτικής τε και ραπτικής εισάγουν τον θύτη σε παραμύθια με δράκους και κινητούς αλαβάστρινους τηλεφωνητές και είναι τελικά εξαιτίας περιορισμένου αριθμού αγγέλων ή μήπως επειδή η τελική αναμόρφωση των τσιγάρων σας από μαύρα σε μπλε βιομηχανικά μετα περικεφαλαίας οδήγησε στην Άλωση κι ετούτης εδώ της πόλης σε μουσάτους αμνήμονες ονειροφόνους αντιπάλους συντιθέμενους αυλοπελεκητές? Εκεί η απορία.
4-12-2002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου