Πέμπτη, Μαΐου 31, 2007

κλειστόν


Απομακρύνονται τα κύματα

καθώς το πρόσωπο στο ράγισμα σελίδας

έσβηνε

έσβηνε συνεχώς τις σημειώσεις

με κόκκινο μικρό μολύβι χαραγμένες

έσβηνε και συνέχιζε

άλλαξε θέση

σιωπηλά αλλαξοδρόμησε

κι έφυγε πέρα

κει που δε φτάνουν οι φωνές τους

δεν είχε χρόνο

χρόνο ζήτησε

κάπου κοντά στο τέλος

κι έπειτα ξέφυγε

και μόνη καρτερούσε

έδαφος δεν υπήρχε ούτε θέση

ούτε κανένας πρόσεξε την κίνηση

και με σιωπή όλοι μιλούσαν

απόρθητη πιστεύοντας

εκρύφθη στις σελίδες

χωρίς τους μαύρους χαρακτήρες να προσέχει

αλλά τα περιθώρια


δεν έχει τέλος – δεν παρεδόθη το κλειδί

μόνο το νόμισμα που σχίσμα δεν εδέχθη

ξανάπεσε

κατέπεσε κι εδηώθη

κι αυτός που μέλλει να καταδυθεί

ανεπεξέργαστος η άθικτος

κι αυτός θ’ αλλάξει θέση

για να σβήσει


2 σχόλια:

elafini είπε...

όμορφα γράφεις κυνηγέ..

alektor είπε...

ήρθα μιλώντας και θορυβώντας
φεύγω και πάλι ταπεινός και άφωνος